KarıKoca hiç geçinemezler. Evde her gün basit şeyler yüzünden tartışma olur.

KarıKoca hiç geçinemezler. Evde her gün basit şeyler yüzünden tartışma olur. Bunların münakaşaları yüzünden iki tarafın ailelerinin de araları açılır.

Zaman bu şekilde akıp giderken adam bir gün artık dayanılmaz hâle gelen bu durumu bitirmek, istişare etmek için tecrübe sahibi, ilim ehli, herkes tarafından sevilen, sözüne itibar edilen bir zata gidip durumu anlatır.

Tartışmalardan bıkıp artık ayrılmak istediğini hanımından boşanmak istediğini söyler. O zat, ona “Artık ayrılsan da fark eden bir şey olmaz. Şurada az biraz ömrün kaldı, ne istiyorsan yap.” der.

Bu sözü duyan adam şok olur, rengi atar, dahada perişan bir durumda çıkar gider. Artık rastladığı tanıdıklarıyla helalleşmeye, küsleriyle barışmaya,kırgınlıkları düzeltmeye başlar.

Evde de artık hava değişmiştir. İlk defa zikrediler sözlerle yaşantıları değişmiştir:Adam “Hatun gel, bunca zamandır seni üzdüm, sana iyi kocalık yapamadım, istediklerini alamadım, hakkını gözetemedim, ne olur beni affet.”

Hanımı Allah Allah, bu adama ne oldu da böyle diye düşünse de tatlı dile tatlı dille karşılık verir “Bey, asıl sen hakkını helal et, ben hep edepsizlik yaptım, seni çok üzdüm” der

Sonra adam, kavgalı olduğu kayın pederine gider. Onlarla da barışıp helalleşir. Adamın hanımı da, kendi kayın validesine gidip aynı şekilde helalleşir.

Artık evde her gün adeta cennet hayatı gibi yaşarlar ve birbirlerini hiç üzmezler. Ama adam, hanımına, o zatın, öleceğine dair sözünden hiç bahsetmez. Bir ayın dolması için günleri sayar. Günler yaklaştıkça bunun iyiliği artar, geceleri de ibadet eder.

Bunun iyiliği artınca hanımının da ve ailelerin de iyiliği artar.Bir ay dolar. Ha bugün öleceğim ha yarın. derken, bir türlü ölmez. “Kesin bir ay mı dediydi, bir ay kadar az bir zaman mı dediydi, belki birkaç gün daha var” diye düşünür.

Birkaç gün daha bekler, yine ölmez. Sonra o zatın yanına gider;”Efendim ben ölmedim der. O zat da;”Ne ölmesi?” deyince; “Efendim siz ‘bir ay kadar ömrün kaldı’ demiştiniz, o bir ay doldu ama ben ölmedim” der. O zat;

“Kardeşim, ben senin ne zaman öleceğini bilemem, ben sana ölümü hatırlattım, ölecek adam kavga niza ile hayatını zehir etmez diye. Ama şunu biliyorum ölüm var bir zaman sonra elbette öleceğiz. Şu andaki hayatından memnun musun?” der.

Adam: “Evet, hiç tartışmamız olmuyor” der.O zat; “Haydi artık böyle devam edin” der. O aile de hayatlarını daha mutlu bir şekilde devam ettirirler.

İşte bütün mesele.Bir gün hepimiz öleceğiz. Şairin dediği gibi” Ey insan bir gün mutlaka öleceksin,dar kabire gireceksin, Allah’a hesap vereceksin