Kul Hakkı ve Cennete Girmek

Hz. Enes (r.a.) anlatıyor:

Resûlüllah (s.a.v.) ile beraber bulunuyorduk. Bir ara azı dişleri görülecek şekilde gülümsedi. Sebebini sorduğumuzda şöyle buyurdular:

Ümmetimden iki kişi Allâh'ın huzuruna gelirler.

Birisi;

Yâ Rab, benim bunda hakkım var; hakkımı bundan al, bana ver, der.

Allah Teâlâ da ötekine;

Hakkını ver, buyurur.

Adam;

Yâ Rab, bende sevap nâmına bir şey kalmadı, der.

Cenâbı Hakk;

Baksana, bu adamın sevabı kalmadı, ne dersin? buyurur.

Adamcağız;
O halde benim günahlarımdan alsın, der.

Resûlüllah (s.a.v.) Efendimiz bunu anlatırken gözleri yaşardı ve, 'O gün büyük bir gündür. İnsan; günâhının alınmasını ister' dedi.

Bunun üzerine Allah Teâlâ hak sahibine;

Başını kaldır ve cennete bak, buyurur.

Adamcağız;

Yâ Rab, inci ile işlenmiş, gümüşten ve altından köşkler görüyorum. Bunlar hangi peygamber, hangi sıddîk veya hangi şehitler içindir? der.

Allah Teâlâİ;

Bunlar, bana ücretini verenler içindir, buyurur.

Adamcağız;

Bunların hakkını kim ödeyebilir? der.

Hz. Allah;Sen istersen bunlara sahip olabilirsin, buyurur.

Adam;
Nasıl olur, yâ Rab? deyince,

Cenâbı Hakk;

Hakkını bu adama bağışlamakla, buyurur.

Adam;

O halde ben bunu affettim, der.

Allahü zû'lCelâl hazretleri de;

Arkadaşını al, beraberce cennete girin, buyurur.

Sonra Resûlüllah (s.a.v.) Efendimiz;

'Allah'tan korkun, Allah'tan korkun ve siz de kendi aranızı düzeltin. Bakınız, bizzat Hazreti Allah mü'minlerin arasını buluyor' buyurmuşlardır.